Ze wil het weer oppakken. Het ging goed, zegt ze, en toen liet ze het weer varen.
Weer een koekje bij de koffie. Vaker uit eten. Een ijsje of gebak.
"Ik weet dat ik dat niet te vaak moet doen," zegt ze.
"Maar het is het enige dat we nog hebben."
En dan komen de tranen.
Door haar gezondheid – én die van haar man – lukt het niet meer om te doen wat belangrijk voor haar is: samen eropuit, fietsen, onder de mensen zijn.
Ze mist het contact. De verbinding. Het plezier.
Wat overblijft, zijn die eetmomenten. Niet uit honger, maar uit verlangen naar samen. Naar iets fijns. Naar iets dat nog wél kan.
Eten is dan meer dan voeden. Het wordt een manier om leegte te vullen. En dát maakt het zo moeilijk om te veranderen.
Maar juist dat inzicht geeft ruimte. Ruimte om te ontdekken wat er nog wél kan.
Wat echt belangrijk is. En hoe je jezelf kunt voeden — zonder steeds te grijpen naar eten.
#gewichtigezakenvenray #verbinding #emotieeten #eetgedrag #leefstijlcoaching #zorgmetaandacht #ACT #watpastbijjou