Over mij

Als kind werd ik vaak gezien als een verlegen meisje. Nu, terugkijkend, weet ik dat ik niet verlegen was, maar vooral voorzichtig en op mijn hoede. Waar ik me veilig voelde, liet ik mijn stem horen en was ik helemaal mezelf. Ik ben altijd gevoelig geweest voor de sfeer om me heen en wat er speelt. Dat maakt dat ik eerst goed aftast voordat ik me openstel, en daarom sta ik niet altijd vooraan.

In de loop der jaren heb ik geleerd steeds meer mijn eigen keuzes te maken. Opgegroeid met het idee van “doe maar gewoon” en wat hoort, ben ik nu aan het ontdekken wat echt bij mij past. Mijn nieuwsgierigheid, creativiteit, ondernemerschap en sportiviteit uit mijn jeugd spelen daar nog steeds een grote rol in.

Mijn leven is gevormd door bijzondere gebeurtenissen. De mooiste momenten waren natuurlijk de geboortes van mijn kinderen. Maar ook moeilijke tijden, zoals mijn scheiding, het verlies van mijn ouders en mijn burn-out, hebben mij sterker gemaakt en mij geholpen verder te groeien.

Tegenwoordig kies ik steeds bewuster wat belangrijk voor mij is en zorg ik beter voor mezelf. Ik loop graag hard, op mijn eigen tempo en afstand. Ik eet volgens het keto-principe, heb een latrelatie omdat dat op dit moment goed bij mij past, en ik besteed veel tijd aan mijn werk – simpelweg omdat ik daar energie van krijg.

Niet iedereen begrijpt deze keuzes altijd, en soms merk ik dat daar (ver)oordelen over zijn. Dat raakt me, want diep vanbinnen wil ik het graag goed doen voor iedereen. Maar ik besef ook steeds meer dat dat niet mogelijk is – en dat het belangrijker is om trouw te blijven aan wat voor mij klopt.

Toch leer ik steeds beter los te laten wat niet meer bij me past: mensen, werk, verwachtingen. Daardoor ontstaat ruimte voor de dingen die er echt toe doen. Zoals aandacht hebben voor mijn kinderen en mijn partner, nieuwe dingen leren en uitproberen in mijn werk, reizen, lezen en genieten van het leven.

Het leven biedt zoveel kansen en mogelijkheden. Ik grijp ze graag aan, ook al past niet alles. Soms blijkt iets niet te zijn wat ik dacht, maar soms is het een schot in de roos. En dat is precies hoe ik mijn pad blijf volgen: nieuwsgierig, open en trouw aan mezelf.

Sferen en alles wat er onder de oppervlakte speelde.

Zoals bij ieder mens is ook mijn leven gevuld met momenten die mij gevormd hebben. Die me hebben doen groeien, laten twijfelen, en mijn pad steeds helderder hebben gemaakt. De geboorte van mijn kinderen was een van de meest vreugdevolle ervaringen uit mijn leven. Tegelijkertijd waren er diepe dalen: de scheiding van hun vader, het overlijden van mijn ouders, en de burn-out die volgde. Momenten die veel van mij vroegen, maar ook inzichten en kracht brachten.

Deze ervaringen maken mij tot wie ik nu ben – met al mijn mooie én minder mooie kanten. Ik leef steeds bewuster het leven dat bij mij past. Ik maak keuzes die kloppen voor míj, vanuit zelfzorg en innerlijke rust. En van daaruit kan en wil ik er ook zijn voor de mensen om mij heen: mijn kinderen, mijn partner, mijn dierbaren. Dat is waardevol, maar soms ook lastig. Want eerlijk is eerlijk: ik wil het vaak nog steeds voor iedereen goed doen. En niet iedereen begrijpt mijn keuzes. Dat schuurt soms.

Ik beweeg graag. Hardlopen is mijn manier om mijn hoofd leeg te maken en mijn lijf te voelen. En ik eet sinds een tijd volgens het keto-dieet, wat mij goed doet. Daar heeft iedereen zo z’n mening over — en dat is prima. Maar soms word ik geconfronteerd met oordelen, en dat raakt me. Toch leer ik steeds beter om bij mezelf te blijven. Om keuzes te maken die passen bij mijn waarden, mijn gezondheid, mijn leven. En soms betekent dat: mensen loslaten.

Ook in mijn werk kies ik bewust. Ik haal veel voldoening uit wat ik doe — het voedt mij, verrijkt mij, en helpt me om steeds verder te groeien. Ik blijf leren, ontwikkelen en ontdekken. Soms probeer ik iets nieuws, gewoon om te voelen of het bij me past. Zoals harp spelen: prachtig, maar o zo ingewikkeld. Tijd maken lukt nog niet zoals ik zou willen — en dat is ook oké.

En eerlijk? Al die keuzes leveren me ook veel op.
Ruimte. Vrijheid om te doen wat ik écht fijn vind.
Om er met volle aandacht te zijn voor mijn kinderen, voor mijn partner.
Om te hardlopen, zoveel en zo lang als ik wil.
Om weer te reizen, de wereld in te trekken.
Om te tekenen, te schilderen, te creëren.
Om te blijven leren en experimenteren.
En om tijd en energie te besteden aan mijn werk – niet omdat het moet, maar omdat het voedt.
Zodat ik ook daar kan vernieuwen, verdiepen en blijven groeien.

Wat ik belangrijk vind? Nieuwsgierig blijven. In beweging blijven. Leven in mijn eigen tempo. En blijven ontdekken wie ik ben, wat bij mij hoort, en waar ik anderen mee kan helpen. Stap voor stap. Soms spannend. Maar vooral: heel waardevol.